秋夜独酌

秋夜独酌原文：

古之人咏梅词极多，但大多从其冷艳着眼，抒发词人寂寞的情感。如陆游的《卜算子·咏梅》、姜夔的《暗香》、《疏影》等等。在他们的笔下，梅花是一个“寂寞开无主”、“此花幽独”的孤芳自赏的形象。而真德秀却能别出蹊径，一扫大多咏梅词人失意孤寂的怨艾，对梅花绰约迷人的风韵作了热情的描摹，对梅花凌霜傲雪的品格作了全面的褒扬。词的氛围热烈，格调高亢。词人真德秀幼即聪慧异常，四岁诵书，过目成诵。十五丧父，依赖寡母力贫教养，又得同郡人相助，才得以入学中举。宋理宗时官历泉州、福州知府，(...)
夜阑寒影灯花淡(...)
上片，先为“梅花”之出场刻画了一个特定的典型环境。在冬末春初的一个夜晚，词人情思悠悠地漫步郊野，抬头高瞻，只见几朵带雨的乌云一时凝聚在天空；低首近观，小桥下溪水潺湲，又给人增添了阴冷的感觉。就在这时一阵轻寒恍如幽影冲破了东风乍暖的气氛，使人更感到寒意森森。“蛾寒”之“蛾”在此通“俄”，为俄顷、不久之意，如《汉书。外戚传下》：“（孝成班倢伃）始为少使，蛾而大幸为倢伃”。因之，“蛾寒”犹轻寒、嫩寒之意，别本于此即作“嫩寒”。另有学者认为“蛾”可指蛾眉，用以比喻弯月；此言一弯新月刚刚破云而出，那被东风吹拂的梅树摇曳着多姿的身影（韩秋白）。可备一说。桥下绵延不断的哗哗溪流之声送来一片幽香，这幽香弥漫在朦胧的月光之中，沁人心脾，涤人魂魄，令人流连，催人升华，使人意绪翩翩，不能自己……。此词(...)
艺术表现　　1、《春望》有融情于景、借景抒情、托物言志、托物寓意和寓情于事等修辞手法。关键是化情思为景物，移情入景、情景交融，也就是近代西方所说的“移情论”。杜甫的诗句：“感时花溅泪，恨别鸟惊心”(《春望》)，就是移情入景的范例。 　　2、诗的艺术手法。从不同层面来看：诗高度概括，形象生动的反映社会生活，常用比兴手法，即要用渲染、比拟、联想、对比等手法，将所要表达的感情事理具象化，形成鲜明生动的画面。诗歌形象除鲜明生动外，还往往具有象征意蕴和夸张图景，因而常用象征手法和夸张手法，寓意高远，发人深思。诗歌抒情言志，具有强烈的情感，常用抒情手法，直接抒情(直抒胸臆)或间接抒情(即景抒情，托物寄情)表达诗人的典型感受。诗歌是富有想象力和启示力的艺(...)
[30]见辄除(...)
《长恨歌》一方面是一个重大的历史题材和政治题材，另一方面又是一个来自民间的具有悠久传统的人性题材、心理题材。白居易在创作中服从于民族的文化心理和诗人的个性思想，即传统模式与作者主观能动作用同时并存，这固然是与诗人的生活经历和人生观是分不开的。白居易一生跨中晚唐，他的思想以贬官江州司马为界，经历了由积极入世到消极出世两个阶段，实践了他所信奉的“达则兼济天下，穷则独善其身”的儒家人生模式。白居易所谓“独善”的基本内涵是乐天知命、知足保和，并由此而与释、老相通，以随缘任运、委顺自然为应世态度。在他的整个思想体系中，“独善”与“兼济”并行不悖，“施之乃伊吕事业，蓄之则庄老道德”(《君子不器赋》)，它们是一个完整人生观的两个侧面。还在遭贬以前，他努力为云龙、为风鹏，并与元稹大力倡导新乐府运动。也正是因为他年轻时候的胸怀大志，颇有挽唐室于既衰，拯生民于水火的政治气概，才使得他有足够的气魄处理这样一个重大的历史题材，并以“不惑”来总结唐明皇后半生的政治得失，写就了《长恨歌》。这样，在他心目中对唐明皇的一分为二，必然要在塑造形象中反映出来。正是因(...)
天道不言，而品物亨、岁功成者，何谓也？四时之吏，五行之佐，宣其气矣。圣人不言而百姓亲、万邦宁者，何谓也？三公论道，六卿分职，张其教矣。是知君逸于上，臣劳于下，法乎天也。古之善相天下者，自皋、夔至房、魏，可数也，是不独有其德，亦皆务于勤耳，况夙兴夜寐，以事一人。卿大夫犹然，况宰相乎！朝廷自国初因旧制，设宰臣待漏院于丹凤门之右，示勤政也。至若北阙向曙，东方未明，相君启行，煌煌火城；相君至止，哕哕銮声。金门未辟，玉漏(...)

秋夜独酌拼音解读：

gǔ zhī rén yǒng méi cí jí duō ，dàn dà duō cóng qí lěng yàn zhe yǎn ，shū fā cí rén jì mò de qíng gǎn 。rú lù yóu de 《bo suàn zǐ ·yǒng méi 》、jiāng kuí de 《àn xiāng 》、《shū yǐng 》děng děng 。zài tā men de bǐ xià ，méi huā shì yī gè “jì mò kāi wú zhǔ ”、“cǐ huā yōu dú ”de gū fāng zì shǎng de xíng xiàng 。ér zhēn dé xiù què néng bié chū qī jìng ，yī sǎo dà duō yǒng méi cí rén shī yì gū jì de yuàn ài ，duì méi huā chāo yuē mí rén de fēng yùn zuò le rè qíng de miáo mó ，duì méi huā líng shuāng ào xuě de pǐn gé zuò le quán miàn de bāo yáng 。cí de fēn wéi rè liè ，gé diào gāo kàng 。cí rén zhēn dé xiù yòu jí cōng huì yì cháng ，sì suì sòng shū ，guò mù chéng sòng 。shí wǔ sàng fù ，yī lài guǎ mǔ lì pín jiāo yǎng ，yòu dé tóng jun4 rén xiàng zhù ，cái dé yǐ rù xué zhōng jǔ 。sòng lǐ zōng shí guān lì quán zhōu 、fú zhōu zhī fǔ ，(...)
yè lán hán yǐng dēng huā dàn (...)
shàng piàn ，xiān wéi “méi huā ”zhī chū chǎng kè huà le yī gè tè dìng de diǎn xíng huán jìng 。zài dōng mò chūn chū de yī gè yè wǎn ，cí rén qíng sī yōu yōu dì màn bù jiāo yě ，tái tóu gāo zhān ，zhī jiàn jǐ duǒ dài yǔ de wū yún yī shí níng jù zài tiān kōng ；dī shǒu jìn guān ，xiǎo qiáo xià xī shuǐ chán yuán ，yòu gěi rén zēng tiān le yīn lěng de gǎn jiào 。jiù zài zhè shí yī zhèn qīng hán huǎng rú yōu yǐng chōng pò le dōng fēng zhà nuǎn de qì fēn ，shǐ rén gèng gǎn dào hán yì sēn sēn 。“é hán ”zhī “é ”zài cǐ tōng “é ”，wéi é qǐng 、bú jiǔ zhī yì ，rú 《hàn shū 。wài qī chuán xià 》：“（xiào chéng bān jié yú ）shǐ wéi shǎo shǐ ，é ér dà xìng wéi jié yú ”。yīn zhī ，“é hán ”yóu qīng hán 、nèn hán zhī yì ，bié běn yú cǐ jí zuò “nèn hán ”。lìng yǒu xué zhě rèn wéi “é ”kě zhǐ é méi ，yòng yǐ bǐ yù wān yuè ；cǐ yán yī wān xīn yuè gāng gāng pò yún ér chū ，nà bèi dōng fēng chuī fú de méi shù yáo yè zhe duō zī de shēn yǐng （hán qiū bái ）。kě bèi yī shuō 。qiáo xià mián yán bú duàn de huá huá xī liú zhī shēng sòng lái yī piàn yōu xiāng ，zhè yōu xiāng mí màn zài méng lóng de yuè guāng zhī zhōng ，qìn rén xīn pí ，dí rén hún pò ，lìng rén liú lián ，cuī rén shēng huá ，shǐ rén yì xù piān piān ，bú néng zì jǐ ……。cǐ cí (...)
yì shù biǎo xiàn 　　1、《chūn wàng 》yǒu róng qíng yú jǐng 、jiè jǐng shū qíng 、tuō wù yán zhì 、tuō wù yù yì hé yù qíng yú shì děng xiū cí shǒu fǎ 。guān jiàn shì huà qíng sī wéi jǐng wù ，yí qíng rù jǐng 、qíng jǐng jiāo róng ，yě jiù shì jìn dài xī fāng suǒ shuō de “yí qíng lùn ”。dù fǔ de shī jù ：“gǎn shí huā jiàn lèi ，hèn bié niǎo jīng xīn ”(《chūn wàng 》)，jiù shì yí qíng rù jǐng de fàn lì 。 　　2、shī de yì shù shǒu fǎ 。cóng bú tóng céng miàn lái kàn ：shī gāo dù gài kuò ，xíng xiàng shēng dòng de fǎn yìng shè huì shēng huó ，cháng yòng bǐ xìng shǒu fǎ ，jí yào yòng xuàn rǎn 、bǐ nǐ 、lián xiǎng 、duì bǐ děng shǒu fǎ ，jiāng suǒ yào biǎo dá de gǎn qíng shì lǐ jù xiàng huà ，xíng chéng xiān míng shēng dòng de huà miàn 。shī gē xíng xiàng chú xiān míng shēng dòng wài ，hái wǎng wǎng jù yǒu xiàng zhēng yì yùn hé kuā zhāng tú jǐng ，yīn ér cháng yòng xiàng zhēng shǒu fǎ hé kuā zhāng shǒu fǎ ，yù yì gāo yuǎn ，fā rén shēn sī 。shī gē shū qíng yán zhì ，jù yǒu qiáng liè de qíng gǎn ，cháng yòng shū qíng shǒu fǎ ，zhí jiē shū qíng (zhí shū xiōng yì )huò jiān jiē shū qíng (jí jǐng shū qíng ，tuō wù jì qíng )biǎo dá shī rén de diǎn xíng gǎn shòu 。shī gē shì fù yǒu xiǎng xiàng lì hé qǐ shì lì de yì (...)
[30]jiàn zhé chú (...)
《zhǎng hèn gē 》yī fāng miàn shì yī gè zhòng dà de lì shǐ tí cái hé zhèng zhì tí cái ，lìng yī fāng miàn yòu shì yī gè lái zì mín jiān de jù yǒu yōu jiǔ chuán tǒng de rén xìng tí cái 、xīn lǐ tí cái 。bái jū yì zài chuàng zuò zhōng fú cóng yú mín zú de wén huà xīn lǐ hé shī rén de gè xìng sī xiǎng ，jí chuán tǒng mó shì yǔ zuò zhě zhǔ guān néng dòng zuò yòng tóng shí bìng cún ，zhè gù rán shì yǔ shī rén de shēng huó jīng lì hé rén shēng guān shì fèn bú kāi de 。bái jū yì yī shēng kuà zhōng wǎn táng ，tā de sī xiǎng yǐ biǎn guān jiāng zhōu sī mǎ wéi jiè ，jīng lì le yóu jī jí rù shì dào xiāo jí chū shì liǎng gè jiē duàn ，shí jiàn le tā suǒ xìn fèng de “dá zé jiān jì tiān xià ，qióng zé dú shàn qí shēn ”de rú jiā rén shēng mó shì 。bái jū yì suǒ wèi “dú shàn ”de jī běn nèi hán shì lè tiān zhī mìng 、zhī zú bǎo hé ，bìng yóu cǐ ér yǔ shì 、lǎo xiàng tōng ，yǐ suí yuán rèn yùn 、wěi shùn zì rán wéi yīng shì tài dù 。zài tā de zhěng gè sī xiǎng tǐ xì zhōng ，“dú shàn ”yǔ “jiān jì ”bìng háng bú bèi ，“shī zhī nǎi yī lǚ shì yè ，xù zhī zé zhuāng lǎo dào dé ”(《jun1 zǐ bú qì fù 》)，tā men shì yī gè wán zhěng rén shēng guān de liǎng gè cè miàn 。hái zài zāo biǎn yǐ qián ，tā nǔ lì wéi yún lóng 、wéi fēng péng ，bìng yǔ yuán zhěn dà lì chàng dǎo xīn lè fǔ yùn dòng 。yě zhèng shì yīn wéi tā nián qīng shí hòu de xiōng huái dà zhì ，pō yǒu wǎn táng shì yú jì shuāi ，zhěng shēng mín yú shuǐ huǒ de zhèng zhì qì gài ，cái shǐ dé tā yǒu zú gòu de qì pò chù lǐ zhè yàng yī gè zhòng dà de lì shǐ tí cái ，bìng yǐ “bú huò ”lái zǒng jié táng míng huáng hòu bàn shēng de zhèng zhì dé shī ，xiě jiù le 《zhǎng hèn gē 》。zhè yàng ，zài tā xīn mù zhōng duì táng míng huáng de yī fèn wéi èr ，bì rán yào zài sù zào xíng xiàng zhōng fǎn yìng chū lái 。zhèng shì yīn (...)
tiān dào bú yán ，ér pǐn wù hēng 、suì gōng chéng zhě ，hé wèi yě ？sì shí zhī lì ，wǔ háng zhī zuǒ ，xuān qí qì yǐ 。shèng rén bú yán ér bǎi xìng qīn 、wàn bāng níng zhě ，hé wèi yě ？sān gōng lùn dào ，liù qīng fèn zhí ，zhāng qí jiāo yǐ 。shì zhī jun1 yì yú shàng ，chén láo yú xià ，fǎ hū tiān yě 。gǔ zhī shàn xiàng tiān xià zhě ，zì gāo 、kuí zhì fáng 、wèi ，kě shù yě ，shì bú dú yǒu qí dé ，yì jiē wù yú qín ěr ，kuàng sù xìng yè mèi ，yǐ shì yī rén 。qīng dà fū yóu rán ，kuàng zǎi xiàng hū ！cháo tíng zì guó chū yīn jiù zhì ，shè zǎi chén dài lòu yuàn yú dān fèng mén zhī yòu ，shì qín zhèng yě 。zhì ruò běi què xiàng shǔ ，dōng fāng wèi míng ，xiàng jun1 qǐ háng ，huáng huáng huǒ chéng ；xiàng jun1 zhì zhǐ ，yue yue luán shēng 。jīn mén wèi pì ，yù lòu (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

天道不言，而品物亨、岁功成者，何谓也？四时之吏，五行之佐，宣其气矣。圣人不言而百姓亲、万邦宁者，何谓也？三公论道，六卿分职，张其教矣。是知君逸于上，臣劳于下，法乎天也。古之善相天下者，自皋、夔至房、魏，可数也，是不独有其德，亦皆务于勤耳，况夙兴夜寐，以事一人。卿大夫犹然，况宰相乎！朝廷自国初因旧制，设宰臣待漏院于丹凤门之右，示勤政也。至若北阙向曙，东方未明，相君启行，煌煌火城；相君至止，哕哕銮声。金门未辟，玉漏(...)
野老篱边独一家， 卧闻隔竹响缫车。

相关赏析

去年花开的时候与你分别，今日花开的时候已是一年。世事变幻心茫茫难以意料，心情愁苦意昏昏春日独眠。一身全是病想念故里田园，邑有灾民惭愧领朝廷俸钱。听说你今年还要来看望我，我天天上西楼盼望你早(...)
流动的河水为何急急流去，我在深深的皇宫里整日清闲空虚。感谢勤劳的红叶，到了皇宫外面要好好的享受自由自在的生活。(...)
爱杨柳楼心酒，喜芙容帐里藏阄(...)
这首词在审美价值上是创造了一种含蓄朦胧的美。清人陈廷焯在《白雨斋词话》卷一中说：“所谓沈郁者，意在笔先，神余言外。……凡交情之冷淡，身世之飘零，皆可于一草一木发之。而发之又必若隐若现，欲露不露，反复缠绵，终不许一语道破。”此词没有像一般的咏物词那样，斤斤于一枝一叶的刻画，而是着重于传神写意。从空处摄取其神理，点染其情韵，不染尘埃，不着色相，达到“野云孤飞，去留无迹”（张炎《词源》的妙境）。它通过“月坠”、“鸥去”、“东风”、“愁漪”以及“绿筠”的渲染烘托，通过“茜裙归”、“断魂啼”、“相思血”的比拟隐喻，塑造出一种具有独特风采的、充满愁苦、浸透相思情味的红梅形象，借以表达对心上人的深深眷恋。

作者介绍

何玉瑛 何玉瑛，字梅邻，侯官人。袁州知府郑鹏程母。有《疏影轩遗草》。